Het Lorm-alfabet lijkt een beetje op braille en wordt ook vooral door personen gebruikt die blind geboren en later slechthorend of doof geworden zijn. Deze mensen hebben geen of weinig ervaring met gebaren en vingerspellen, maar juist wel veel ervaring met Nederlands en braille.
Het Lorm-alfabet heeft twee voordelen. Ten eerste maakt het niet uit op welke hand van de doofblinde het wordt getikt, dus je kunt de dichtsbijzijnde hand nemen. Ten tweede is het internationaal. Lorm is heel makkelijk om aan te leren, je moet het alleen blijven oefenen. Als je een persoon kent die daar iets aan heeft, moet je dat zeker proberen.
Het nadeel is dat het een tijdrovende vorm van communicatie is. Mensen die het systeem weinig gebruiken vergeten het snel. In Nederland en België is Lorm nooit echt aangeslagen. Lorm wordt dus door een beperkt aantal mensen gebruikt. Voor activiteiten buitenshuis maken zij gebruik van een lormtolk.
Men is bezig met de ontwikkeling van een bedrukte handschoen waarop het systeem weergegeven is. Deze weergave bestaat uit 26 letters, punten en strepen. Het is de bedoeling dat de doofblinde persoon deze handschoen draagt en dat de horende en ziende persoon de weergave van het lormschrift op de handschoen kan gebruiken als geheugensteun. Meer info: info@annatimmerman.be.
![]() |
Het lormalfabet vind je op de website van de Helen Keller Stichting.
In de video 'Lorm-alfabet en Haptics Signs' demonstreert Peter Vanhoutte aan de deelnemers van een toneelstuk hoe je aan een doofblinde persoon kan vertellen wat er te zien en te horen is.